Construcións de infinitivo con referencia persoal no iberorrománico
DOI:
https://doi.org/10.5944/rllcgv.vol.21.2016.17454Palabras clave:
infinitivo conxugado, infinitivo persoal, iberorrománico, correferencialidade, inflected infinitive, personal infinitive, Iberian-Romance, correferenciality,Resumen
No presente artigo, tentaremos comparar as construcións de infinitivo nas distintas linguas do eido iberorrománico, haxa ou non haxa un infinitivo flexionado en cada lingua, para dilucidar, na medida en que sexa posíbel, como todas as linguas iberorrománicas si posúen un infinitivo persoal, a pesar deste non ser flexionado ou conxugado. Para iso, analizaremos unha serie de exemplos obtidos de distintos textos literarios, para o galego; xornalísticos, para o portugués; de carácter científico, no caso do mirandés e do asturo-leonés antigo.
In this paper, we are going to compare infinitive constructions in some Iberian-Romance languages, whether or not there is an inflected infinitive in each language, in order to find out, as far as we can, that all Iberian-Romance languages do have a personal infinitive, although this is not inflected. For that reason, we are going to analyse a number of examples from different literary texts, in the case of Galician; newspaper articles, for Portuguese; and scientific texts, with respect to Mirandese and old Asturian-Leonese.